တကယ်တော့လည်း ရန္တပိုရွာဆိုတာ မြေအိုးလုပ်ငန်းတွေနဲ့ ပိုလို့နာမည်ကျော် လူသိများတယ်လို့ ပြောရမှာ။ ဆိုပါစို့ ရှင်မတောင်ဆို သနပ်ခါး၊ ကျောက်ပန်းတောင်းဆို ထန်းလျက်၊ ညောင်ဦးဆို ပုန်းရည်ကြီး၊ သရက်ဆို မလိုင်၊ ရန္တပိုဆို အိုး အဲ့လိုမျိုး တွဲလို့သိထားတဲ့ ဒေသအမှတ် အမှတ်သင်္ကတပေါ့။
“တသက်နဲ့တကိုယ် ဒီလိုဗူးခွံကောက်စားရမယ်လို့ တွေးတောင်မတွေးဖူးဘူး။ အခုမှ ဗူးခွံကောက်စားရတဲ့ဘဝကိုရောက်တာ။ ဗူးခွံကောက်စားရတာလည်း ကိုယ်သိတဲ့အတိုင်းမဟုတ်တော့ အဆင်မပြေဘူးလေ။”
ဓါတ်ပုံလေးရဲ့ ဖြစ်စဉ်ကို ကြားသိမြင်တွေ့လိုက်ရတော့ ပိုလို့ နာကျင်ရပြန်တယ်။ ကလေးဘဝမှာ နွမ်းပါးချို့တဲ့စွာနဲ့ ကျောင်းတက်ခဲ့ရတဲ့ ကျနော်အဖို့ ဓါတ်ပုံထဲက မြင်ကွင်းမျိုးဟာ ရက်ပေါင်းများစွာ၊ လပေါင်းများစွာ၊ နှစ်ပေါင်းများစွာ တိုင်အောင် အာရုံခြောက်ပါးလုံးမှာ စွဲငြိနေခဲ့တာပါ။
ယနေ့အဖို့ ရပ်ကွက်များ၏ ဘယ်အပိုင်းတွင် စားအုန်းဆီခွဲတမ်းနှင့် ရောင်းပေးမလဲဆိုတာ မကြည်ပြာ တယောက် လမ်းထိပ်ထွက် စုံစမ်းသည်။ လက်ထဲတွင်လည်း ရေသန့်ဗူးခွံအလွတ်တလုံးကို အသင့်ယူလာခဲ့သည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ဗူးခွံအလွတ်တွေ ကိုင်ထားကြသည့် လူတန်းရှည်ကြီးကိုတွေ့ရပါက ဝင်တိုးရင်း မနက်ခင်းတပိုင်းမှာပင် ငွေ ၃၀၀၀ ကျပ်လောက် အမြတ်ရနိုင်မည်ဟု သူမ စိတ်ထဲတွေးပြီး ကျေနပ်နေသည်။
"ရှေးလူကြီးတွေက ပြောခဲ့တော့ လွန်ဆွဲပွဲတွေလုပ်ရတယ်။ မိုးခေါင်ကျော်စွာနတ်တင်ရတယ်။ ငါးရံ့မင်းပရိတ်ရွတ်ရတယ်ဆိုတော့ လုပ်တာပေါ့။ လုပ်တာ ၄ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ဟိုတုန်းကတော့ လုပ်ပြီး မိုးကတန်းရွာတာပဲ အခုနှစ်တော့ မိုးကိုမရွာသေးဘူး။”
Sharing Information to the Local