"ဒါက ဒီလိုရှိပါတယ် အရှင်မင်းကြီး။ဘုရား ကျွန်တော်မျိုးကြီး မနေ့က အမိန့်တော်ပြန်ရင်း အမိန့်မနာခံမည်စိုး၍ ကြိမ်ဒါဏ်ပါပေးခဲ့ပါသေးသည် ဘုရား။ယခုအခါ ကြိမ်ဒါဏ်ကြောင့် မြစ်ဖူးယောင်ခြင်းသာ ဖြစ်ပါတယ်ဘုရား။မြစ်ရေတက်ခြင်းမဟုတ်မူ၍၊နောက်တနေ့ဆိုလျှင် မြစ်အယောင်ကျသွားပါလိမ့်မယ် ဘုရား"
မိတ်ဆွေကြီးအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကျုပ်စိတ်ထဲ"ထိတ်ကနဲ"ဖြစ်ရလေတယ်။ ဘုရားရေ..ကျုပ်မိတ်ဆွေကြီးအိမ်သည်ကား ပိန်းပိတ်တိတ်ဆိတ်နေပါဘိ။ ရှိသမျှတံခါးအားလုံးပိတ်လျှက်ပါတကား။
မှတ်မိကြသေးတယ်မို့လား။ ကိုဗစ်ဆိုတာကြီးကျုပ်တို့ အာစီယံကြီးထဲရောက်လာကာစက အသံမက်ဆေ့တခုအကြောင်းလေ။ "မောင်လေး တမာရွက်စားပေးရတယ်"ဆိုတာကြီးလေ။ ကပ်ရောဂါကြီးကို ဆေးမြီးတိုနဲ့ ဖြေရှင်းခိုင်းတဲ့မက်ဆေ့လေ။ တမာပင်တွေအတော်မျက်ခုံးလှုပ်ခဲ့ရတာ။
ကိုတင်အောင်ညွှန်းလိုက်တဲ့ဟာကြီးက နံရံပေါ်မှာခန့်ခန့်ကြီးရပ်လို့။ ကျုပ်ကိုခေါ်မလာဘဲ ပါးစပ်ကပြောရင်မယုံမှာစိုးတယ်ထင်ပါရဲ့။ အေးပေါ့လေ ကျုပ်လည်း ကျုပ်မျက်စိနဲ့တပ်အပ်မမြင်ရင် ယုံချင်မှယုံမှာပါ။ဘုံအိမ်သာနံရံပေါ်က စာသားအစုအဝေးကြီးက ကျိန်စာလား၊ ဆဲစာလားမသိ။ ဒါပေမယ့်အသစ်။
စကစ ကြီးတို့အလှူက ညောင်စေ့လောက်လှူပြီး ညောင်ပင်ကြီးထက်မကလိုချင်တာများလား။ နိုင်င်ငံတကာစာမျက်နှာမှာ နိုင်င်ငံရေးတွေတည်ငြိမ်၊ စီးပွါးရေးတွေတည်ငြိမ် နေသယောင်ဆောင်နေတာများဖြစ်မလား။ အများအမြင်မှာ ဘာသာရေးသမားကြီးတွေ မေတ္တာရှင်ကြီးတွေလို့ထင်စေမြင်စေပေါ့ ဂလိုလား။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုတဲ့စကားက မဟန်ရင်တော့သူများဖို့ ဖြစ်တတ်သဗျ။
ငါတို့က တော်လှန်ရေးလုပ်နေတာကွ
ငါကလိုင်းပေါ်မှာဆရာကြီး
Sharing Information to the Local