မှတ်မိကြသေးတယ်မို့လား။ ကိုဗစ်ဆိုတာကြီးကျုပ်တို့ အာစီယံကြီးထဲရောက်လာကာစက အသံမက်ဆေ့တခုအကြောင်းလေ။ "မောင်လေး တမာရွက်စားပေးရတယ်"ဆိုတာကြီးလေ။ ကပ်ရောဂါကြီးကို ဆေးမြီးတိုနဲ့ ဖြေရှင်းခိုင်းတဲ့မက်ဆေ့လေ။ တမာပင်တွေအတော်မျက်ခုံးလှုပ်ခဲ့ရတာ။
ကိုတင်အောင်ညွှန်းလိုက်တဲ့ဟာကြီးက နံရံပေါ်မှာခန့်ခန့်ကြီးရပ်လို့။ ကျုပ်ကိုခေါ်မလာဘဲ ပါးစပ်ကပြောရင်မယုံမှာစိုးတယ်ထင်ပါရဲ့။ အေးပေါ့လေ ကျုပ်လည်း ကျုပ်မျက်စိနဲ့တပ်အပ်မမြင်ရင် ယုံချင်မှယုံမှာပါ။ဘုံအိမ်သာနံရံပေါ်က စာသားအစုအဝေးကြီးက ကျိန်စာလား၊ ဆဲစာလားမသိ။ ဒါပေမယ့်အသစ်။
စကစ ကြီးတို့အလှူက ညောင်စေ့လောက်လှူပြီး ညောင်ပင်ကြီးထက်မကလိုချင်တာများလား။ နိုင်င်ငံတကာစာမျက်နှာမှာ နိုင်င်ငံရေးတွေတည်ငြိမ်၊ စီးပွါးရေးတွေတည်ငြိမ် နေသယောင်ဆောင်နေတာများဖြစ်မလား။ အများအမြင်မှာ ဘာသာရေးသမားကြီးတွေ မေတ္တာရှင်ကြီးတွေလို့ထင်စေမြင်စေပေါ့ ဂလိုလား။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုတဲ့စကားက မဟန်ရင်တော့သူများဖို့ ဖြစ်တတ်သဗျ။
ငါတို့က တော်လှန်ရေးလုပ်နေတာကွ
ငါကလိုင်းပေါ်မှာဆရာကြီး
Sharing Information to the Local